Güneş Batmaya Yakın Beykoz’da Şiiri

Güneş Batmaya Yakın Beykoz’da
Güneş Batmaya Yakın Beykoz’da

Bir sonbahar gecesi döneyim sana,
yağmurlar yağarken üzerimize.
gözyaşlarım karışsın yağmura.
pişmanlıklarım yıkansın.

Sonra bir düş kurulsun pencerene,
Mavi odalı hayallerin olsun.
Bir akşam üstü döneyim sana,
Güneş batmaya yakın.

Işığı çekilen gözlerimi saklasın,
Titreyen dudaklarımı,
Ve yer yer ak düşmüş,
O çok sevdiğin saçlarımı.
Bir kap yemek koysan önüme,
Öylesine de olsa hatrımı sorsan.
Baktıkça çoğalan bir özlem,
Ve yılların acısıyla döneyim sana.

Suskun geceleri anlatayım,
Kanı çekilen ellerimi,
Aklımda tuttuğum sözleri,
Ve de içimde büyüyen seni.
Bir akşam üstü döneyim sana,
Ezanlar okunurken, yedi tepeli bu şehirden
Tövbe edeyim ayrılıklara,
Secdeye varsın sevgimiz.
El açsın yüreğim aşkı yaratana.
Günahımın kefareti
Ve Aşkın esareti son bulsun.

Çağır beni, saçlarımı okşa,
İşte bir ip boyumda,
Kapında diz çökmüşüm,
Kader eğdirmese de,
Sana boyun bükmüşüm.
Bir akşam üstü döneyim sana,
Yağmurlar yağarken,
Güneş batmaya yakın Beykoz‘da..

Anonim